Mamy do czynienia z fascynującą grą planszową, w której gracze wcielają się w postacie znane sienkiewiczowskiej powieści i odtwarzają część przedstawionych tam wydarzeń (porwanie, burza piaskowa, spotkanie lwem, ze słoniem, itp.). Przy okazji wymusza od uczestników wykazanie się wiedzą ze znajomości tekstu odsyła do specjalnie utworzonej platformy wiedzy czy to poprzez wejście na stronę projektu, czy poprzez korzystanie z kodów QR. Ważne jest jednak to, że choć znajomość lektury bardzo pomaga, i co tu dużo kryć, uprzyjemnia rozgrywkę, nie jest wymagana do całej zabawy. Twórcy położyli nacisk na walory edukacyjne, starając się jedynie zachęcić do zapoznania z lekturą. Gra, wraz z towarzyszącą jej platformą, otwiera także ogromne możliwości przed nauczycielami. Otrzymują gotowe konspekty do omówienia lektury, a na wspominanej wielokrotnie stronie znajdą dodatkowo liczne informacje, które nie tylko zainteresują miłośników historii, geografii i biologii, ale przede wszystkim ukażą historyczno-kulturowy kontekst powieści i przedstawionych w niej zdarzeń.
Cała recenzja tutaj:
Ani razu nie byłam świadkiem przegranej w tej grze. Po prostu jest to pozytywna kooperacja, w której nacisk położony jest na część edukacyjną, doprawioną szczyptą przyjemnej mechaniki. Dzieciakom bardzo się gra podoba, nawet tym młodszym, które o powieści Sienkiewicza nic nie wiedzą. Możliwość użycia komórek i szybkiego przechodzenia na stronę www dzięki kodom QR, to strzał w dziesiątkę. Dzieci z ogromnym zainteresowaniem czytały opisy. Ja przysłuchiwałam się z zainteresowaniem. Dużym plusem tej gry jest możliwość grania bez znajomości lektury. Najpierw gra, czytanie opisów w Internecie, a potem już niedaleka droga do sięgnięcia po książkę. Jak było w czasach opisanych w książce, co się działo, co będzie dalej? Warto było zagrać, by coś takiego usłyszeć. Ta gra świetnie się sprawdzi na lekcjach polskiego jako wprowadzenie do lektury czy sprawdzenie jej znajomości. Nawet wystarczy 1 egzemplarz, bo to gra kooperacyjna, a klasę można przecież podzielić na 4 zespoły. Polecam.
Cała recenzja tutaj:
W pustyni i w puszczy jest grą dobrze wykonaną pod względem wydania i grywalności. Wydaje mi się, że ma szansę zrealizować swoje założenia – zachęcić do sięgnięcia po lekturę i poszerzyć wiedzę dzieci w sposób przyjemny i nienachalny. Grając w nią nie czujemy przymusu nauki, a jedynie zaciekawienie ilustracjami, kodami QR, a jeśli spojrzymy jeszcze dalej, to także informacjami zawartymi na platformie edukacyjnej. Mam nadzieję, że w przyszłości pojawi się więcej tego typu gier, które mogą dotrzeć do dzieci niekoniecznie lubiących czytać i zachęcić je do zagłębienia się w lekturze.
Cała recenzja tutaj:
Gra dedykowana jest dzieciakom w wieku 8+, zarówno tym, które czytały ?W pustyni i w puszczy? (będzie im łatwiej odpowiadać na pytania dotyczące treści książki, a ciekawostki z internetowej bazy wiedzy poszerzą ich rozumienie powieści), jak i tym, których gra dopiero zachęci do sięgnięcia po lekturę: póki co mogą grać, opierając się na pytaniach dotyczących ciekawostek z bazy wiedzy. Będzie to doskonałe przygotowanie do bardziej świadomego odbioru tła społeczno-historyczno-przyrodniczego przygód Stasia i Nel.
Właściwie po przećwiczeniu mechaniki gry z łatwością może po nią sięgnąć i młodsze rodzeństwo (np. w wieku 5-7 lat.). Kilkulatki spokojnie poradzą sobie w drużynowym dobieraniu postaci i żetonów do kafli przygód, a zamiast czytać im ciekawostki z bazy wiedzy (są one zredagowane dla zdecydowanie starszego odbiorcy: 9/10+) możemy sami opowiedzieć, co dana ilustracja przedstawia, wspomnieć o wydarzeniu z powieści itp.
Cała recenzja tutaj: